Pasgeleden kwamen zo’n achthonderd, aan SKOA verbonden, leerkrachten bijeen in het Renaissance Conference Center. Allereerst was er een lezing met als thema: ‘Next generation learning…Waar draait het straks om? Oftewel toekomstgericht onderwijs. We moeten leerlingen voorbereiden op beroepen die nu nog niet bestaan. Alles wordt steeds meer geautomatiseerd. Welke keuzes moeten er gemaakt worden? Welke inzichten hebben kinderen nodig?
De gastspreker toverde op een gegeven moment een driehoek tevoorschijn waarin te lezen viel welke effecten een bepaalde manier van werken in de klas op kinderen heeft. Als kinderen alleen maar luisteren, zullen ze 5% onthouden, lezen levert 10% op, audiovisueeel 20%. De hoeveelheid kennis en begrip neemt toe als kinderen zelf een bepaalde (onderzoek en presentatie) actieve rol krijgen. Doen levert meer dan 75% op.
Grappig dat er iemand uit Nederland moet komen om dit te presenteren. In juni 2014 schreef ik een ‘Onderwijs Effect’ in de Amigoe, getiteld hersenen, waarin ik precies dezelfde ‘driehoek’ besprak. Ik had de informatie uit een boekje dat toendertijd via de IPA verspreid werd (en er waren ook IPA mensen aanwezig…).
Ik zal het straks nog wel even hebben over de kosten van dit soort dagen.
Vervolgens waren er verschillende workshops, zoals: beginstappen om kinderen te leren programmeren, allerlei facetten rondom ‘growth mindset, een kijkje in de technieken die top-leerkrachten (?) gebruiken, executieve functies, spel en doen alsof, dansen en bewegen, drama en muziek. Uit ervaring weet ik dat dit soort activiteiten soms best wel aardig zijn, soms interessant… soms wat minder interessant, vaak niet erg praktisch. Zo was de workshop over executieve functies best de moeite waard, maar als er geen gevolg op komt is het weinig zinvol. Muziek werd gepresenteerd door een zeer enthousiaste dame, maar over het belang ervan werd helemaal niet gesproken. Zoals dat ook gold voor dit soort bijeenkomsten in het verleden zal het nu ook ongetwijfeld zo zijn dat er in de klassen (en op de scholen) totaal niets mee gebeurt. Het is verspilling van tijd en geld.
Het zou fantastisch zijn als de kinderen op scholen inderdaad een actieve rol zouden krijgen. Uitdagende werkzaamheden, de fantasie prikkelend, creativiteit oproepend. Daar pleit ik al jaren voor en met de moderne communicatiemiddelen zijn er nog veel meer mogelijkheden. Het gebeurt echter (vrijwel) nergens. Ik snap dan ook niet dat dit soort studiedagen worden georganiseerd. Wil SKOA echt verandering? Ik ken wel leerkrachten die daadwerkelijk deze werkwijzen willen toepassen, maar die vervolgens worden teruggefloten door het hoofd van de school.
Per persoon kost zo’n grap 40 euro, tenminste als je als buitenstaander eraan had mee willen doen. Ik weet niet of dit bedrag geldt voor alle achthonderd deelnemers, maar met materialen, de organisatie, de koffie e.d. en mensen uit Nederland krijg je denk ik een aardig bedrag. Een bedrag dat misschien (!) wel beter gebruikt had kunnen worden. Ouderbijdrages moeten omhoog. Voor feesten zoals Sinterklaas en Kerst (of een schoolkamp) is nauwelijks nog geld… gebeurtenissen die voor kinderen veel meer waarde hebben dan een nutteloze studiedag.