Andere opzet boekenblogs
Begin januari was mijn ‘nieuweboekenvoorraad’ dusdanig geslonken dat ik met spoed naar de Bruna-boekhandel moest om in te slaan. Ik stond op het punt van vertrek toen ik een mailtje binnenkreeg met daarin het nieuws dat de Bruna-vestiging per 1 maart 2020 wordt opgeheven. Mijn boeken-verlanglijst, die ik ze met zekere regelmaat toestuur(de), heeft dus geen nut meer. Ik moet andere manieren vinden om aan nieuwe boeken te komen. Ik verwacht dat ik daarom iets minder boeken zal lezen dit jaar… zeker niet genoeg om maandelijks een boekenblog te kunnen presenteren (boekenblogs met daarin 3 of 4 boeken lijken me een beetje onlogisch).
Boekenblog 1, 2020
Het eerste boekenblog van 2020. Negen boeken toch nog, waarbij een paar snel te lezen verhalen en een drietal om snel te vergeten. Ook een paar nieuwe schrijvers met best goede boeken. Ze staan bovenaan…
- De angst – C.L. Taylor
- Lieve dochter – Elizabeth Little
- Kiekeboe – Chris McGeorge
- Verloren vrouw – Charles den Tex
- De onschuldigen – John Grisham
- 48 uur – James Patterson
- Schoon goud – Karin Slaughter & Lee Child
- Lawinegevaar – Suzanne vermeer
- Schone schijn – Mary Higgins Clarke & Alafair Burke
‘De angst’, de debuutthriller van C.L. Taylor, was een bestseller in het Verenigd Koninkrijk en het valt prima te begrijpen waarom. Lou vertrok als tienermeisje met haar leraar Mike naar Frankrijk om met haar grote liefde samen te gaan leven. Dat bleek echter iets anders dan gedacht. Nu, jaren later, keert ze terug naar haar geboortedorp en ze ontdekt dat die leraar nog niets is veranderd. Hij heeft een nieuw tienermeisje op het oog. Het actuele verhaal en haar tocht met Mike naar Frankrijk lopen door elkaar en dit heeft een prima effect. De spanning wordt uitstekend opgebouwd via best wel verrassende scenes.
Alweer een debuutroman, maar wel uit 2015. De ‘Lieve dochter’ werd veroordeeld voor de moord op haar nogal arrogant ogende moeder. Jane komt vrij, neemt een andere naam aan en reist naar een oud goudzoekersgehucht, de plek waar haar moeder de jeugd doorbracht en waar haar familie nog woont. Ze wil achterhalen wie de werkelijke moordenaar is. Jane is geen gemakkelijke tante en heeft zo haar eigen kijk op dingen. Het is vooral de stijl waarin dit verhaal is geschreven die me aanspreekt, echt totaal anders dan vele andere thrillers. Jane is een prachtig personage om te volgen.
‘Kiekeboe’ is de tweede thriller van Chris McGeorge. Zijn eerste boek ‘Tik tak’ was al zeker de moeite waard en dat is ook het geval voor dit verhaal. Schrijver Robin Ferringham krijgt een telefoontje van iemand die zit opgesloten in de gevangenis. Hierdoor raakt hij betrokken bij een zeer geheimzinnige gebeurtenis. Zes studenten ging met hun schip de Standedge tunnel in, één kwam er weer uit. De tunnel is de langste, de hoogste en de diepste tunnel in het Verenigd Koninkrijk. De tunnel heeft een lengte van 5029m, en ligt, op zijn diepste punt, 194m onder de grond. Het is een intrigerend vraagstuk waar Ferringham mee te maken krijgt en hij ontdekt en merkt al snel dat er personen zijn die zijn bemoeienis niet waarderen. Niet superspannend, maar zeker boeiend om te volgen.
Eindelijk weer eens een Nederlandse inbreng. Na het uitstekende ‘De macht van meneer Miller’ uit 2006 heb ik nog verschillende boeken van Charles den Tex gelezen, maar ik vond ze al minder worden. De laatste jaren heb ik zijn boeken dan ook niet aangeschaft, maar ik had nu snel boeken nodig en dus…
‘Verloren vrouw’ viel zeker niet tegen. Actierijk en flitsend geschreven schiet je er in een hoog tempo doorheen. Het boek heeft nogal een sciencefiction-achtig element, want Djenna… de verloren vrouw… blijkt een geestelijk bestuurbaar experiment. Probleem in het verhaal is echter dat het contact met haar verloren is en ze op zoek gaat naar zichzelf. Ik ga eens kijken welke boeken van Den Tex ik heb gemist, want deze smaakte toch wel naar meer…
Vroeger keek ik echt uit naar ‘de nieuwe Grisham’, maar dit is in de loop der tijd wel verdwenen. Oké, het zijn altijd wel degelijke boeken, maar echt boeiend en verrassend zijn ze al lang niet meer. Dat is ook het geval voor ‘De onschuldigen’. Advocaat en priester Cullen Post werkt voor de ‘Guardian Ministries’, een organisatie die erop is gericht onschuldig ter dood veroordeelden weer vrij te krijgen. Quicy Miller is zo’n geval. Hij zit al jaren vast, maar het wordt gedurende het verhaal steeds duidelijker dat hij niet een moordenaar is. Best wel interessant om te volgen, maar meer ook niet.
In ’48 uur’, het weet ik hoeveelste boek van James Patterson (ik had geen zin al zijn boeken te tellen, maar het zijn er veel) komt inlichtingenofficier Amy Cornwall thuis en er is niemand. Geen man, geen dochter. Wel een onbekende telefoon. Ze krijgt een ultimatum voorgeschoteld om een man die ergens gevangen zit te bevrijden en af te leveren op een nog onbekend plek… wil ze man en dochter terug zien. Met alle middelen die ze heeft, begint Amy aan deze missie. Best wel vermakelijk om te volgen, maar geen echte surprises of spanning.
Van Karin Slaughter verwacht je altijd goede boeken en hetzelfde geldt voor Lee Child, dus samen zou het een geweldig boek kunnen opleveren (zou je denken). Dat is ‘Schoon goud’ zeker niet. De vorige boekenblog had ik het over tussendoortjes, welnu dit is er zeker eentje. Een flits waarin bekende personages uit hun boeken, Will Trent en Jack Reacher, elkaar tegenkomen bij een goudopslag en gaan samenwerken om een samenzwering te ontmaskeren. Zoiets. Wel aardig, maar weinig voorstellend.
Ik had ‘Lawinegevaar’ van Suzanne Vermeer als een soort noodboek nog liggen. Het meest interessante is eigenlijk wel wie dit boek (en verschillende andere) heeft geschreven. Suzanne Vermeer was het pseudoniem van Paul Goeken, maar die is in 2011 overleden. De vervolgschrijver is onbekend. ‘Lawinegevaar’ draait om advocate Chantal Donkers, die na een spraakmakende zaak in de belangstelling komt te staan. Ze ontvangt bedreigingen en krijgt ook nog eens te maken met de dochter van haar zus Amber, waar ze al tien jaar taal noch teken van heeft vernomen. Er vinden dan nogal verrassende wendingen plaats, misschien iets teveel van het goede. Ik denk niet dat ik nog vaker een boek van Vermeer zal lezen.
Ik had haar boek net uit en zag dat ze was overleden. Ik had het al eerder over haar leeftijd en ik denk dat medeschrijfster Alafair Burke het meeste werk heeft verricht. Laurie Morgan verschijnt voor de zesde keer als hoofdpersonage en haar programma ‘Verdacht’ stelt een nieuwe moord aan de orde. De moord op een beroemde arts, Dr. Bell. Natuurlijk blijkt het allemaal anders te zijn dan eerder gedacht. Een prachtige schrijverscarrière van Mary Higgins Clark, kijk maar eens bij ‘de boeken van MHC op volgorde’. Overigens vind ik de soloboeken van Co-writer Burke beter.