In zijn nieuwjaarstoespraak sprak minister-president Mike Eman over de wereldwijde waardering voor het duurzame beleid. Als ik zoiets lees vraag ik me altijd af wat er bedoeld wordt. Wereldwijde waardering? Wat is dat of liever gezegd door wie dan? Als ik contact opneem met een kennis in Nederland en vraag wat hij vindt van het voorbeeldige duurzame beleid op Aruba, dan krijg ik als antwoord ‘waar heb je het over?’.
Ik vraag me af wie van de aanwezigen bij de klimaattop in Parijs daadwerkelijk de situatie op Aruba kent, als ze al weten waar Aruba ligt. Maar goed… de intentie is er (zo lijkt het) en dat is prima. Elektrische auto’s mogen wat mij betreft morgen alle andere auto’s vervangen, want het lijkt wel alsof alle auto’s op elk moment van de dag over de wegen rijden. Zonne-energie uitstekend, net als andere groene energievormen die door ons niet als hinderlijk worden ervaren.
Nu moesten we pasgeleden even wat spullen bij de dump deponeren. Er had zich een kleine ramp in mijn huis voorgedaan waarbij (snik, snik) een lading jeugdboeken en ander materiaal kleddernat was geworden. Ik had lange tijd de dump niet bezocht en ik schrok wel van de aanblik. Wat een enorme… (ik zal het netjes houden) puinzooi. Tijdens het dumpen van de spullen werd ik omgeven door duizenden vliegen en dat maakte dat ik niet even de tijd heb genomen om rustig rond te kijken.
Ik las dat men op Aruba steeds op zoek is naar nieuwe en uitdagende activiteiten voor de toeristen… welnu even met de bus langs de dump lijkt me wel wat. Nog beter: een tocht in een open vrachtwagen over de dump. Een onvergetelijke gebeurtenis toch… a once in a lifetime experience. Overigens moet u zich goed realiseren dat daar mensen werken!
Nadat we vertrokken bij de dump, en verschillende vliegen een kleine reis bezorgden, gingen we even iets drinken bij Renaissance Plaza en daar zag ik drie boortorens liggen. Ik weet niet hoe lang ze daar al liggen, maar ik had ze nog niet eerder gezien. Boortorens… gaswinning… een fossiele brandstof. Je zou zeggen ‘dat kan toch niet’, maar net als de op punt van heropening staande olie industrie… het kan wel.
Wil je naar een duurzame en groene samenleving dan ben je bezig met de toekomst van je land en met de toekomstige bewoners ervan. Daarom moet je in hen investeren. Zij zouden de personen moeten zijn die Aruba naar een hoger plan tillen. Goed onderwijs is de weg daar naar toe, maar als je al niet eens voor goede schoolgebouwen kunt zorgen, dan kun je de kwaliteit van het onderwijs en wat dat oplevert wel buiten beschouwing laten.
In ‘De zwerm’ hebben alle internationale klimaattoppen vooral mooie praatjes opgeleverd en weinig daden. Het is de natuur zelf die in opstand komt tegen de toenemende vervuiling en het broeikaseffect. Er ontwikkelen zich nachtmerrieachtige diersoorten en veel bestaande dieren vertonen onherkenbaar en agressief gedrag. De schrijver van het boek deed vijf jaar lang onderzoek naar de verontrustende ontwikkelingen en sprak met tientallen biologen, scheikundigen en andere wetenschappers.
Dus, voordat het te laat is…