Boekenblog november
Slechts vier boeken gelezen de afgelopen maand, gevolg van een aantal dikke pillen en bezoek uit Nederland. Daarom naast de boeken van november een terugblik op gelezen boeken in 2018.
De ranglijst van november:
- Oktober – Søren Sveistrup
- De straf die ze verdient – Elizabeth George
- Meisje zonder huid – Mads Peder Norbo
- Tussen de haaien – Nele Neuhaus
Ik kan me zo voorstellen dat je elk jaar aan het boek zult denken als je kastanjes ziet liggen, want de kastanje poppetjes spelen een bizarre rol in het verhaal. Vlot geschreven, boeiende persoonlijkheden en spannend. Het is het debuut van Søren Sveistrup, vooral bekend als de bedenker van ‘The Killing’. Het verhaal lijkt te gaan over een moordenaar die het gemunt heeft op moeders die hun kinderen verwaarlozen, maar het draait uiteindelijk om de connectie met de kastanje poppetjes. Ik ben zeer benieuwd naar zijn tweede boek (deel?).
‘De straf die ze verdient’ van Elizabeth George is het zoveelste (19e geloof ik) deel van de ‘Thomas Lynley’-serie. Het is wederom zo’n boek dat je nauwelijks kunt vasthouden en waarbij je het idee krijgt… iets dunner is ook wel mogelijk (beter!). Ik heb bij de boeken van George een beetje een teruglopend verwachtingspatroon, maar het verhaal doet dat een beetje veranderen. Oke… het is hier en daar wat overbodig langdradig, maar het verhaal is zeker vermakelijk. Er zit een zekere humor in en lekker lezende scenes. Ze hebben echter een verkeerde titel voor het boek gekozen…
‘Meisje zonder huid’, van de Deense schrijver Mads Peder Nordbo, speelt zich af in Nuuk… de hoofdstad van Groenland. Daar wordt een lichaam gevonden in het ijs en vrijwel meteen na de ontdekking wordt een agent vermoord. Journalist Matthew Cave is aanwezig en wordt ook op het spoor gezet van een reeks moorden die in de jaren zeventig hebben plaatsgevonden. Gaandeweg het boek krijg je wel een erg slecht beeld van hoe Groenlandse mannen hun dochters behandelen. Nuuk (voorheen Godthab) ben ik slechts een keer eerder tegengekomen in een thriller van Lotte & Soren Hammer getiteld ‘Wraak’.
Het boek ‘Tussen de haaien’ van Nele Neuhaus werd in de jaren negentig door de schrijfster ‘in eigen beheer’ uitgegeven en is nu verschenen namens haar uitgever. Het verhaal speelt zich af in de financiële wereld in New York en het heeft me niet echt kunnen boeien. Traag, weinig verrassend, niet boeiend. Het verhaal is hier en daar meer een verslag en daardoor wordt ‘je eigen betrokkenheid’ steeds kleiner. Wat mij betreft een afrader.
Terugblik 2018:
Tot nu toe heb ik 75 boeken gelezen in 2018. Het was het jaar van de Engelse schrijver M.J. Arlidge. In 2017 ontdekte ik ‘Iene miene mutte’ en ‘Pluk een roos’ en dit jaar volgden ‘Piep zei de muis’, ‘Klikspaan’, ‘Naar bed, naar bed’, ‘Wie niet weg is’, ‘Schuitje varen’ en ‘Klein, klein kleutertje’. Ik hoop ‘In de maneschijn’ deze maand nog te lezen en rond april/mei ‘Kom je spelen’. De boeken zijn niet superspannend of spectaculair, maar wel heerlijk om te lezen… een lekker tempo, boeiende karakters en interessante gebeurtenissen.
Ook voor mij nieuw zijn de boeken van Sandra Brown. Ik heb er dit jaar drie gelezen en heb drie oude boeken op mijn lijstje staan. Los van elkaar staande verhalen, zeker de moeite waard. Ook van haar binnenkort een nieuw boek (‘Overleven’)
Verder waren voor mij ‘Marionet’(het vervolg van Ragdoll) van Daniel Cole, ‘Macbeth’ van Jo Nesbo, ‘Enter’ van Willem Asman en ‘De buitenstaander’ van Stephen King de meeste opvallende verhalen.