Boekenblog juni 2019
Juni, de maand van de spannende boekenweken, leverde boeken op die redelijk goed passen in deze maand. Het viel misschien een beetje tegen. Qua beleving verschillen de boeken niet zoveel van elkaar, op twee na… die waren matig en echt slecht.
- Het oordeel – Hjorth & Rosenfeldt
- Zoek naar mij – Lisa Gardner
- Gouden kooi – Camilla Lackberg
- De stille patiёnt – Alex Michaelidis
- Verlichting – Stephen King
- Kwaad licht – Michaela Bley
- De dood van mevrouw Westaway – Ruth Ware
- Ik houd je in de gaten – Mary Higgins Clark
Voor degene die de Bergman-kronieken nog niet kent: Ga ze lezen. Psycholoog Sebastian Bergman assisteert een speciaal team bij lastige moordgevallen. Hij is een zeer interessante persoonlijkheid… vaak bepaald niet sympathiek. Wel een zeer boeiend type… ik heb wel iets van hem denk ik. Dom is hij zeker niet, maar hij gaat zijn eigen weg… heeft altijd een eigen agenda. In ‘Het oordeel’ draait het om een serieverkrachter die een groep vrouwen op het oog heeft die in het verleden een vriendin aan haar lot heeft overgelaten. Superspannend is het eigenlijk niet, maar de ontrafeling van wat er aan de hand is trekt zeker je aandacht en daar tussendoor volg je de gedachten en gedragingen van Bergman… prachtig om te volgen.
‘Zoek naar mij’ is het zevende boek met rechercheur DD Warren in de hoofdrol. Ik dacht al veel meer boeken met haar te hebben gelezen, maar dat bleek dus niet het geval. Ik heb nog tien andere boeken van Lisa Gardner gelezen. In dit verhaal werkt Warren samen met Flora Dane, een vrouw die lange tijd door haar ontvoerder misbruikt was en na haar ontsnapping andere vrouwen begeleidt die soortgelijke zaken hebben meegemaakt. Zij heeft ook een forum en opeens is een van de leden van het forum verdwenen. De kwaliteit van het verhaal wordt vooral bepaald door de speurtocht naar deze vrouw. Een redelijke thriller.
Camilla Lackberg is bekend van de verhalen rond rechercheur Patrik Hedstrom, zijn familie… vrienden en nogal achterlijke baas. Daarvan zijn al elf delen verschenen. ‘Gouden kooi’ is iets totaal anders, in allerlei opzichten. De toonzetting is verrassend, niet zo zoetsappig en zelfs hier en daar vrij ruig. Best wel interessant en verfrissend dat deze schrijfster ook uit een heel ander vaatje kan tappen. Wraak en de onderdrukking van (getrouwde) vrouwen staan centraal in het boek. Faye wil de ideale vrouw zijn voor haar rijke man en moet daarvoor veel laten. Als ze dan opeens door hem aan de kant wordt gezet is er maar een optie: Hem hetzelfde laten voelen wat haar is overkomen. Het boek is onderdeel van een tweeluik, ik ben benieuwd naar deel twee.
‘De stille patiënt’ is voor zover ik weet het eerst boek dat ik heb gelezen van een schrijver uit Cyprus. Alex Michaelidis heeft een apart verhaal op papier gezet rondom een vrouw die haar man heeft vermoord, werd opgenomen in een inrichting en sindsdien heeft gezwegen. De nieuw gearriveerde psychotherapeut Theo Faber probeert haar weer aan het praten te krijgen. Het verhaal moet even op gang komen, maar op een gegeven moment wil je toch wel weten wat er aan de hand is. Veel informatie krijg je via een dagboek waarin de vrouw voor haar opname noteerde wat er gebeurde. Verrassend!
Even een totaal ander verhaal tussendoor. Geen macabere dikke pil, zoals ik ze graag heb, van Stephen King, maar een dun, eenvoudig maar gevoelig verhaaltje. Het is iets wat je nog nooit eerder hebt gelezen… in die zin dat andere verhalen er totaal niet op lijken. Scott Careys gewicht is aan het afnemen en het blijft maar afnemen, terwijl hij gewoon eet en aan zijn lichaam niet te zien is dat de kilo’s eraf vliegen. Hij gebruikt deze vreemde ziekte (?) om te analyseren hoe hijzelf met anderen omgaat, hoe anderen met elkaar omgaan en hoe ze met hem omgaan. Apart!
‘Kwaad licht’ is het derde boek van Mikaela Bley rond misdaadverslaggeefster Ellen Tamm. Ik berichtte over haar eerste twee boeken in het boekenblog van mei. Ik hoopte dat de stijgende lijn die ik daar aangaf zich zou doorzetten in deel drie, maar dat is niet echt het geval. Niet dat het een waardeloos boek is, maar ik had er meer van verwacht. In dit verhaal draait het om de (nieuwe) minister van Justitie, Louise Bohman, die op allerlei manier wordt aangevallen door de media en ook nog verdacht wordt van de moord op haar persvoorlichter. Ellen besluit een documentaire over haar te maken en onderzoekt natuurlijk tegelijkertijd de moord.
Ruth Ware heeft al een aantal aardige boeken op haar naam staan, waaronder ‘In een donker, donker bos’ en ‘De vrouw in suite 10’. Haar nieuwste ‘De dood van mevrouw Westaway’ (wat een titel!) komt daar niet echt in de buurt. Het is een zich traag ontwikkelend verhaal waarin een jonge vrouw zich voordoet als een erfgename van de rijke, net overleden, mevrouw Westaway. Van enige spanning is nauwelijks sprake en boeiende scenes zijn er eigenlijk niet. Een tegenvaller.
Echt slecht vond ik ‘Ik houd je in de gaten’ van de Koningin van de Thrillers, Mary Higgins Clark. Het verhaal gaat over de moord op Kerry, die dood in het zwembad wordt gevonden. Haar ouders waren weg en ze had een feestje gehouden. Het verhaal ontbeert elke spanning of verrassing. Van kilometers afstand heb je al door wie de dader is. Zoetsappig geschreven, je valt er bijna bij in slaap. Misschien is Mary (geboren 1929) iets te oud aan het worden voor dit werk.