Fragment uit Het Ziggy experiment

Terwijl Anthony de motor start, kijkt hij in gedachten verzonken recht voor zich uit en mompelt  ‘Ik hoop wel dat we een goede parkeerplek kunnen vinden.’

Het is rustig op straat. Het uitgaansleven op Aruba is vooral gesitueerd bij de hotels die aan de mooie stranden zijn gelegen. Als Anthony de Schelpstraat indraait is er helemaal niemand te bekennen. Er staat een auto voor het museum, maar achter die auto is plaats genoeg.

Het Nationaal Archeologisch Museum van Aruba beslaat zo’n 580 vierkante meter. Voordat Europeanen op Aruba kwamen  woonden er indianen en die staan centraal in het museum. Een groot deel van de ruimte wordt ingenomen door vitrines waarin potten, grafurnen, sieraden, werktuigen, gebruiksvoorwerpen en andere kunst te zien is. Een apart gedeelte is gericht op de teruggevonden skeletten. Er zijn achttien skeletten van vrouwen, zeventien van mannen en vijf van kinderen. Eén van de mannelijke skeletten is de afgelopen maand vanaf een vindplaats bij Santa Cruz vervoerd naar het museum.

Gisteren hebben  Anthony en Branyl  nog een kijkje genomen in het museum. Ze weten precies waar het skelet ligt dat een hoofdrol in de examenactie moet vervullen. Dat er sinds hun bezoek iets veranderd is in het museum… dat is hun niet bekend. Op een centrale plaats is er een nieuw artifact aan de collectie toegevoegd. Het is een aardewerken pot met een opvallende schildering. Loodrecht boven de pot hangt een spotlicht die hem prachtig in beeld brengt.

‘Geef me de koevoet’

Anthony steekt zijn rechterarm uit en Branyl knalt de koevoet in zijn hand. Op hetzelfde moment opent Justin de achterdeur. In zijn handen heeft hij de langgerekte doos, waar ooit een hangkast in heeft gezeten. Op het moment dat hij de doos aan Branyl geeft is Anthony al onderweg naar de voordeur van het museum.

Anthony voelt hoe zenuwen bezit van hem willen nemen, maar hij probeert kalm en onverstoorbaar te blijven. Hij weet dat wat ze gaan doen helemaal fout is, maar hij dwingt zichzelf er niet aan te denken. Hij ramt de koevoet in de spleet van de deur en begint vol kracht te duwen. Er is een kort gekraak te horen en de deur is open. Hij valt bijna voorover, want hij zette veel meer kracht dan nodig was. Hij herstelt zich en kijkt enigszins verbaasd naar de deur. Dat ging wel erg gemakkelijk, het leek wel alsof de deur helemaal niet op slot zat…

Op dat moment snelt Branyl langs hem heen. Hij houdt de doos voor zich uit. Het is vrij donker in het museum… hier en daar is sfeerverlichting die voor donkere schaduwen zorgt. Er is echter één plek waar fel licht schijnt. Midden in de zaal staat een verhoging  met daarop een voorwerp dat door het felle licht in beeld wordt gebracht. Het is een beschilderde aardewerken pot. Vlak voor die verhoging stopt Branyl.

‘ Wat doe je? Waarom stop je?’

Anthony komt aangerend. Hij ziet Branyl stilstaan en snapt totaal niet waarom. Ze moeten naar het skelet. Zoveel tijd hebben ze nu ook weer niet… Maar dan dringt tot hem door waarom Branyl is blijven staan en hij doet hetzelfde.

‘Shit. Het alarm. Er is geen alarm…’

Branyl kijkt hem aan en hij ziet langzaam tot Anthony doordringen wat dit betekent… Er is iemand in het museum!

‘ Wegwezen’, brult Anthony.

Branyl ziet zijn vriend meteen naar de deur snellen. Hij wil er zelf ook zo rap mogelijk vandoor, maar iets houdt hem tegen. Zijn ogen dwalen terug naar het voorwerp dat in het licht staat afgetekend. Hij laat de doos uit zijn handen vallen en strekt zijn armen uit. Met beide handen pakt hij de aardewerken pot en op dat moment  lijkt hij uit een trance te ontwaken. Hij draait zich vliegensvlug om, rent door de voordeur en sprint naar de auto waarvan de portier open staat en waarin Justin en Anthony  al hebben plaatsgenomen. Hij springt er in en vervolgens scheuren ze weg.

In het museum staat iemand met een grijns op zijn gezicht vlak achter een deur die een centimeter of tien open staat. Raymundo heeft geboeid staan kijken naar de nachtelijke bezoekers. Hij is niet verbaasd dat ze langskwamen en hij is ook niet verbaasd dat een van hen de beschilderde pot heeft meegenomen. Dat was namelijk de bedoeling. Hij is benieuwd wat er verder zal gaan gebeuren, maar hij heeft al een vermoeden.

<TERUG